(Pol Hoste, 6 april 2008)

Dag Gunther,

Ik denk dat we opnieuw aangekomen zijn bij ons allereerste gesprek (off the record) van 23.01.08 toen ik iets te vroeg op de MDA was aangekomen en we kennis hebben gemaakt in de refter van de MDA. Je zal je herinneren dat je toen (vrij snel) begonnen bent over je christelijke geloofsovertuiging naar aanleiding van het werk van Hans Opdebeeck (als ik me de naam nog goed herinner) in een kerk. Ik heb je toen gezegd dat het mij aan enige geloofsovertuiging ontbreekt. Allicht ook omdat ik heidens ben opgevoed - en hoe! (Zie ‘Een schoon bestaan’) - en dat het mij geen moeite kost om in de gevoelswereld of in de artistieke opvattingen van gelovige mensen te komen. (Niet in hun geloof. Daar kan ik niet bij. Dus daar moet ik me maar beter ook niet mee bemoeien alvorens ik weet waar ik het over heb. Meer zelfs, als niet-gelovige is het mijn plicht om alles te doen opdat gelovigen hun geloof zouden kunnen belijden. Als je de godsdienstoorlogen uit geschiedenis van de Lage Landen bekijkt, weet je waar ik het over heb.)

Dit gezegd zijnde, ben ik geschrokken over je voorstel om kruisbeelden in het boek Transit op te nemen. Dit is niet wat ik met tolerantie bedoel. Met tolerantie bedoel ik bijvoorbeeld dat ik kan meewerken aan een project van een katholieke hogeschool (Genk) en een katholieke universiteit (Leuven). Met tolerantie bedoel ik dat een katholieke hogeschool (Genk) en een katholieke universiteit (Leuven) mij uitnodigen. Ik denk dat de verzuiling van de samenleving al een tijdje achter ons ligt, wat niet belet dat er in deze samenleving ethische meningsverschillen bestaan en dat we in de regeringen van dit land een politiek meerpartijenstelsel aan het werk zien.

Niets belet dat jij en ik samen zouden kunnen kiezen voor een ondubbelzinnige christelijke symboliek in een boek dat we samen maken. Op zich zou dat zelfs helemaal passen in onze tolerante samenleving. Alleen verschillen jij en ik van levensbeschouwelijk inzicht over vrij fundamentele dingen. Daarbij behoort een vrijzinnige wereldbeschouwing tot mijn standpunt en een christelijke wereldbeschouwing tot die van jou. Daarom heb ik in het tekstmateriaal ook geen vrijzinnige symboliek vermeld (of mij afgezet tegen welke geloofssymboliek dan ook, dat zou trouwens indruisen tegen mijn ethische houding) en daarom vraag ik je om dat in het beeldmateriaal ook niet te doen.

Nog erger zou zijn dat gelovige mensen er aanstoot zouden aan nemen dat de combinatie van een crucifix met een toetsenbord of de expliciete vermelding van Missione Cattolica in de context van je beelden bedoeld zou zijn om ons vrolijk te maken over de (naar ik aanneem) overgrote meerderheid katholieke mensen binnen de Italiaanse gemeenschap. Laten we ook dit risico vermijden, het is nergens goed voor (net zoals de Deense cartoons over Allah nergens goed voor zijn).

Helemaal anders is het waar je de A.C.L.I. in beeld brengt, de Associazioni Cristiane Lavoratori Internationale (Christelijke Arbeidersbeweging). In dit geval is er geen haar op mijn hoofd dat er aan denkt dat je DUS ook de socialistische Italiaanse arbeidersvereniging moet in beeld gaan brengen. (Trouwens Fernando uit de tekst is een prominent lid van de A.C.L.I.)

Nog iets anders is dat de crucifix louter iconografisch beschouwd een cliché (of een monument zo u wil) is waar iedere beeldende kunstenaar zich wel kan aan wagen, maar waarop hij meer dan waarschijnlijk zijn nek breekt om de eenvoudige reden dat het al zoveel keer is in beeld gebracht en dat beroemde kunstenaars hem zijn voorafgegaan die dat op een meesterlijke wijze hebben gedaan, aan wie zijn werk dus hoe dan ook zal gemeten worden. (Probeer nog maar eens Für Elise te spelen…)

Ik kan je alleen maar vragen om de kruisbeelden uit ons boek weg te laten en dit thema niet eenzijdig (dus uitsluitend van jouw kant) in het werk te introduceren.

Lees toch nog eens waar Alicia mee bezig is in het verhaal. En laat dat je leiden bij je fotografische werk, zoals ik mij heb laten leiden door jouw visie op de shopping centra zoals je die in beeld hebt gebracht.

Hopend op verdere samenwerking.
Vriendelijke groet,
Pol