(Pol Hoste, 11 mei 2008)

Dag Gunther,

Ik heb deze namiddag doorgebracht met het nalezen van Snapshot. Er zijn mooie dingen in te vinden die naar mijn gevoel wonderlijk goed samenvallen.
Merci. Het bracht me vandaag ook wat troost. Elf mei is de dag waarop Daniël Robberechts, met wie ik jarenlang correspondeerde, een einde maakte aan zijn leven. Het is ook de dag waarop mijn moeder overleed en het is de dag waarop de moeder van mijn vriendin overleed. Er was dus enige reden om de gordijnen dicht te laten. Buiten renden een paar honderd vreemd geklede mensen om het hardst rond de stad, onder begeleiding van politiesirenes. Misschien was dat ook nog een reden.

Op dit ogenblik ben ik een beetje moe. Morgen schrijf ik je uitgebreider. Ook nog over een paar details.
Misschien dat je intussen al eens kan nadenken over twee punten:

In welke gevallen heb je rode inkt gebruikt? Ik heb de pagina’s voor mezelf geïnventariseerd, maar ik zoek naar een coherentie die me het gebruik van de tekst waar je rood voor gekozen hebt, laat inzien.
Verder heb ik het nog steeds moeilijk met de typografie van C/ pagina setting 237, de voorlaatste pagina van het boek.

Dat zijn eigenlijk de twee grote punten die ik heb.
Met hier en daar nog wat gemuggezift val ik je morgen pas lastig. Eh bien, oui, mon ami, écrire c’est mourir un peu.

Maar ik vind wel dat Snapshot mag gezien worden. Alleen moeten we er wel zorg blijven voor dragen. Zoals voor de wereld.
Hartelijk dank voor al je werk en voor je samenwerking met deze onmogelijke ouwe jongen die je vriendelijk groet.
Pol