(Pol Hoste, 13 mei 2008)


Dag Gunther, Hierbij nogmaals enig correctiewerk. De weggevallen tekst moet worden toegevoegd. Van de door elkaar gehaspelde tekst moet de leesbaarheid worden hersteld.
En verder is er correctie nodig van een aantal zetfouten. Vriendelijk groet,
Pol
Snapshot correcties 12.05.08

Op een goede uitgeverij houdt de redacteur zich bezig met opmerkingen over de tekst. Ook met spellingscorrecties, woordgebruik, enz. Hij zit dus zoals ik hier met zijn neus op de tekst.

De eindredacteur, ook wel bureauredacteur genoemd, heeft oog voor het geheel: de interne samenhang (bijv. gebruik van cursief), de paragrafen, de witregels enz. Hij bekijkt ook het voorwerk van het boek en de laatste pagina's (colofon). De opmerkingen van Kris zijn in dat opzicht bijzonder waardevol omdat Kris het geheel van het boek al bekijkt. Zoals het ritme in de beelden van een film van belang zijn, zo zijn de bladspiegels en de plaats van de eerste en de laatste regel van ieder tekstblok van belang. Hoe sterker de vormgeving zich manifesteert, hoe sterker slordigheden in het oog springen. Beroepsfierheid laat zich hier niet kennen.

En wat dat wegrennen betreft, smogalarm, overschreden ozonwaarden of geen, hop de brandende zon in en maar smeren... Vind je het niet heerlijk om eindeloos aan een grafisch werk te zitten peuteren en het alsmaar beter te zien worden? Zelfs voor wat mij betreft: al lag er drie meter sneeuw buiten...

Weet je dat ik zo goed als niemand meer vind die m'n tektsen wil navlooien voor ze gepubliceerd worden? Zelf niet op de uitgeverij. Een redacteur? Veel te duur. Het is er ook aan te merken. Schamen moesten ze zich doen, die Hollanders! (Bibl. Marc Kregting, Zij zijn niet van Jeremia.) Maar nee hoor, luidruchtig roepen in slechte maatpakken die aan hun lijf bungelen. Mij heb je daar niet mee. Maak jij dus straks maar uit wat je wil, Gunther. Pulp en geld of kwaliteit en voldoening.

Maar ik zal je een mooi tegenargument geven uit onze geschiedenis. Het Vlaamse laken heeft het in de Renaissance moeten afleggen tegen de Engelse import. Die werd gefinancierd door de Antwerpse beurs. Het Brugse laken werd daardoor veel te duur en verdween quasi van de markt. Het werd enkel nog gedragen door mensen die kozen voor kwaliteit en het ging jarenlang mee. Einde van de les geschiedenis.

Terug naar Snapshot

Intussen heb ik mijn vraag over de rode inkt passages uit mijn vorige mail, zelf opgelost. Je hebt alle zinnen en of passages voorafgegaan door een liggend streepje in rode inkt gezet. Ik was het daar eens mee. Ik moet dus nu niet beginnen zeuren. Okay. En sorry. Ik moet m'n hoofd beter bij de zaken houden.


A/ 23: regel 2, een komma invoegen. Mars Aquarius wordt Mars, Aquarius.
(een auteurscorrectie is dat: 1/ dat kost normaal geld en 2/ de auteur riskeert dat de zetter een nieuwe fout maakt doordat hij in de tekst gaat)

A/24: het eerste tekstblokje links valt op omdat het echt wel in een blokje staat en rechts tot tegen een kader komt. In vergelijking met het blokje daaronder, bedoel ik. Dit dus maar heel terloops opgemerkt.

A/26 - A/29

MIJNHEER, HIER IS EEN STUK VAN MIJNEN TEKST VERDWENEN ALSTUBLIEFT. DAT IS VOORZEKERST OM TE ZIEN OF DAT IK OPLET?

A/26 eindigt met het einde van de brief van J. Van De Dale aan Viktor.
A/29 begint met 'De oorlog in Irak enz.'

Daartussen ontbreken twee paragrafen die je in mijn tekst vindt op
pagina 2 namelijk na de witregel, dus vanaf
'Waar is men als men op de wereld enz.'
tot 'zou hij antwoorden: 'De stad'.
Dus van regel 19 tot en met regel 26.

Tekst herstellen, dus.

A/29 tekstblok links boven: cursiveer: is uw bodem hier klein, ginds doch wacht u een strand.
(Het is een citaat uit een lied en doorheen heel de tekst cursiveer je de citaten uit liedjes. Dus hier ook.)

A/pagina-setting 210

Het boek van Syd Field wordt twee maal vermeld. Laten we afspreken dat je in beide gevallen enkel de titel cursiveert; de rest blijf romein, ook het jaartal.
(Dat jaartal staat in mijn tekst verkeerdelijk cursief.)
Dus tweemaal op dezelfde manier:
Syd Field, Hoe schrijf ik een scenario (1979).

A/ pagina-setting 212
Twee citaten uit liedjes cursiveren:
De hoop gaat groeien.
Tril in uw graf.

A/ pagina-setting 213
(2000) niet cursiveren.
(stond ook cursief in mijn tekst in plaats van romein)

En verder vond ik hier nog een paar oranje-gele vlekjes rechts in beeld.
(Tja, wat die jongen allemaal niet vindt...)


B/215, A/22, C/227, C/234

Voilà, over een eindredacteur gesproken. Wel, een beetje bureauredacteur zou - aangekomen bij B/215 onmiddellijk gaan kijken hoe de andere vier hoofdstukken worden gemarkeerd door romeinse cijfers.

Hij zou dat doen omdat het hem bij B/215 zou opvallen dat II rechts op de pagina staat, terwijl hij zich nog herinnert dat I (op A/22) in het midden van de pagina stond.

Daarna zou hij merken dat de vormgever met de aanduidingen van de hoofdstukken telkens op een andere manier is omgegaan. Zie C/227 en C/234.

Maar misschien zou hij daarbij toch opmerken dat II, III en IV wel van elkaar verschillen. Maar dat I en II toch niet genoeg van elkaar verschillen. Hij zou dat aan de vormgever meedelen. Die zou dat dan maar eens moeten bekijken, want het is zijn keuze en zijn verantwoordelijkheid.

Ik hoop dus, dat ik je met die opmerking alleen maar een plezier doe.


B/ 215
Kris heeft hier een opmerking. Okay.
Ik vind ook nog dat er weinig wit gelaten is tussen II en de eerste regel. Maar nogmaals, dat beoordeel je beter zelf.

B/217

HIER IS 1 REGEL UIT DE TEKST WEGGEVALLEN.
Tekst herstellen:
Toevoegen: Aan de heer J. Van Den Dale
wat dus vlak boven Bestuurssecretaris komt.

(Hier versta ik de opmerking van Kris niet. Wel lijkt mij de afstand tussen de tekstblokken links en rechts ten opzichte van het beeld wat uit evenwicht en staat de hele bladspiegel nogal links op het blad. Maar ik kan dat niet beoordelen.)

In de tekst links is er een foutieve woordafbreking 'rep-etition' die ook nog een hoerenjong veroorzaakt. Woordafbrekingen worden in het Engels echt wel vermeden en - net zoals in het Frans - zitten de academici zich in de haren over wat juist is en wat niet, wat logisch is en wat niet enzovoort.
Dus hier: 'repetition' niet splitsen. En 'the repetition' naar de volgende regel.


B/pagina setting 224
en
B/ pagina setting 225

Om te beginnen is er op B/pagina setting 225 een foutieve woordafbreking
'Belgis-che' (voor eventueel Belgi-sche)
en valt er alweer een hoerenjong te signaleren veroorzaakt door de (correcte) woordafbreking 'grootgrondbezit-ters'.

Beste Gunther, ik ben niet van plan om Snapshot op die manier te blijven corrigeren. Echt waar. Het is mijn job niet.

Verder ga je op B/224 en B/225 wel serieus UIT DE BOCHT door de tekst gewoon door elkaar te haspelen. Dat kan dus niet. Dat voegt GEEN MEERWAARDE toe aan de lectuur. Dat maakt ze alleen maar ONVERSTAANBAAR.

Om maar iets te noemen: in B/224 verwijst de 'dit' in het eerste tekstblokje bovenaan rechts nergens naar. Dat geldt ook voor de 'dat' in het tekstblokje links onderaan.

De vorige keer in A/211 kon je de tekst nog lezen per verticale kolom, al moet je hem feitelijk lezen per horizontale kolom. (En is daar grafisch geen verwijzing voor aangebracht.)
Maar hier op B/224 en B/225 is er in geen enkel opzicht rekening gehouden met wat de auteur - ik dus - na elkaar geschreven heeft in de tekst p.7 tot p.8.

De vormgever - jij dus - doet hier dus echt wel alsof de schrijver - ik dus - zomaar wat achter elkaar op het blad gekletst heeft. Dat kan dan voor jou zo wel zijn - blijkbaar! - maar je moet dus wel weten dat dat voor een beetje schrijver dus niet het geval is. En dus ook voor mij niet. Dat is in de Feesten van Angst en Pijn van Van Ostayen ook het geval niet. Om maar iets te noemen. Wat transitionaliteit betreft tussen de betekenis van de tekst en de typografische vormgeving, zijn we hier echt wel ver van huis.

Nee, m'n beste Gunther, rien ne va plus. Dit gaat niet door. Je herstelt de tekst en bewaart de leesvolgorde zoals je dat gedaan hebt in A/211.

(Dit is dus het moment waarop de klant de zaak komt binnenstormen en de baas een minnelijke schikking probeert te bedenken. Waarna er in de pre-press afdeling iets helemaal anders gebeurt.)


B/226
Zoals reeds gemeld in m'n mail van 06.05.08
'verkeer-spaal' is een foutieve woordafbreking voor 'verkeers-paal'
die in het eerste tekstblok ook nog voor een hoerenjong zorgt.


C/227
Luigi Nono: niet cursief maar romein.
(1980): niet cursief maar romein.


C/229, 1ste regel:
'omstreekshet' spatiëren tot 'omstreeks het'
(Af en toe doen machines raar, net zoals wij. We hebben ze ook ontworpen.)

De tekst links en de tekst rechts begint op een verschillende hoogte. (Maar ik kan dat niet beoordelen.)

In de kolom rechts zou ik graag een auteurscorrectie aanbrengen.
Nu staat er: 'Hij draaide voorzichtig een bladzijde om.' en die zin staat aangelijnd bij wat voorafgaat. Ik weet niet of je een mogelijkheid ziet om de zin een klein beetje apart te zetten en 'Hij' te vervangen door 'Viktor'.


C/230
kolom links, tweede tekstblokje: aanhalingsteken ontbreekt (het ontbrak in mijn tekst ook, sorry).
Ze heeft me wordt 'Ze heeft me


kolom links: de zin 'Viktor leek onder de indruk' wordt voorafgegaan door
2 witregels en gevolgd door 1 witregel. Dat oogt een beetje raar, vind ik. Misschien in beide gevallen 2 witregels laten?

tweede kolom:
verkeerde woordafbreking 'sec-onden' voor 'se-conden'

vierde kolom:
cursiveer: Plaxo added you as a new friend.
(het is een ready-made)


C/235

Ik weet niet of je typografisch aangesproken wordt door het volgende. Het hoeft ook niet. Maar ik wil toch niet nalaten om het je te signaleren. (In m'n teksten bouw ik wel vaker interne referenties in, die je als lezer niet noodzakelijk hoeft te zien, maar waar je wel leesplezier uithaalt als je ze wel opvallen. Dit terzijde.)

In de brief van de Dienst Cultuur aan Viktor (A/pagina setting 26, tweede tekstblokje) heet J. Van Den Dale het over 'een hedendaags levensgevoel, waarbij alles tegelijk binnen en buiten ons bereik valt.'

In de brief van Alicia aan de Dienst Cultuur (B/pagina setting 217, rechter kolom, derde tekstblokje) citeert Alicia J. Van Den Dale waar hij het blijkbaar in een brief aan haar heeft over het feit dat het project is 'geïnspireerd door een gedrevenheid om het eigene in te bedden in een breder verhaal'.

Beide formuleringen (hier gecursiveerd) worden daar in een zeer ernstige (hedendaagse) betekenis gebruikt.

In C/235 worden ze letterlijk herhaald en compleet geïroniseerd.
Het eerste hier gecursiveerde citaat vind je in het derde blokje van de linker kolom.
Het twee hier gecursiveerde citaat vind je terug in het begin van de rechter kolom.

Of je daar typografisch iets mee doet, of niet, bepaal je zelf. Voor mij hoeft het niet. Maar ik signaleer het je alleen maar. Ten slotte ben ik met literatuur bezig. Je zal dat al hebben gemerkt. Opdrachtgevers voor reclamedrukwerk gaan anders om met teksten. Die hebben het over body-text. Ik dus niet. Zij dus wel.

Verder in C/235 had ik in de rechter kolom derde laatste regel het woord Caute graag cursief. (Het is de Latijnse lijfspreuk van Spinoza en betekent: wees voorzichtig. Als je dat niet cursiveert komt dat over van: wist je dat niet misschien? Het cursief geeft een zeker gevoel van reserve aan van de schrijver die het toch durft te gebruiken, hoewel hij even geaarzeld heeft om dat te doen.)

C/ 237
Ik blijf het met deze pagina moeilijk hebben.

Waarom je 'Nog wat rood, mevrouw?' in dit korps zet, is me volstrekt onduidelijk. Ik kan alleen maar gissen. Maar eigenlijk denk ik dat je je alleen maar persoonlijk amuseert met het één of het ander.
Niet met de dienster.
Niet met je gebruik van rode inkt.
Maar met wat dan wel. Want wat maakt deze uitspraak nu zo belangrijk dat ze ineens een letterkorps krijgt dat je nauwelijks ergens anders in het boek gebruikt? Misschien dat ze het bij de Humo begrijpen. Daar begrijpen ze dan ook onwaarschijnlijk veel. Maar ik niet dus.

Waarom de twee laatste regels in de rechter kolom dan weer naar links springen is me ook niet duidelijk.


C/238
Mijn vader.
Onze moeder.
Overweeg klein kapitaal in hetzelfde korps.


Titelpagina
Het teken & tussen onze namen op de titelpagina is hoogst ongebruikelijk als het gaat om boeken. Het is iets voor een firma. Er hoeft niets tussen.

Het onooglijk kleine korps komt over als misplaatste valse schaamte die een lastig ego doet vermoeden. Nee, nee, je moet niet gaan adverteren met je naam, maar je moet er wel voor gaan staan voor wat je gemaakt hebt.

Colophon
Ik ben gehecht aan dankwoorden. Dat zal wel met mijn generatie verband houden. Maar ik vind dat alleen maar zeer gewoon. Laat je daar nog iets over weten?

Voilà, Gunther, er zijn vandaag nog een paar lijken uit de kast gevallen. Ik denk niet dat ik op die manier nog eens een derde keer door de tekst ga. Dus draag er nu maar zelf genoeg zorg voor.

Misschien vraag je je af waarom ik nergens signaleer wat ik zeer goed vind. Ik ga er gewoon van uit dat het zeer goed is. En dat het alleen maar beter kan worden. Rousseau zei dat ook over de wereld.

Over je af en toe terugkerende vraag of ik met stenen werp omdat ik zonder zonde ben, kan ik alleen maar zeggen dat al mijn stenen op zijn. Maar mocht je vinden dat ik moet gestraft worden, dan zal ik mijn straf met liefde voor jou ondergaan op het eerder matig onderhouden graspleintje voor de MDA in het bijzijn van de voltallige afdeling grafische kunsten.

Vriendelijke groet,
Pol